The Goddess Never Not Broken: Akhilandeshvari
Kun je je voorstellen dat je jezelf opzettelijk in duizend, met tranen doordrenkte stukjes breekt? Kun je je een leven voorstellen zonder identiteit, omdat je altijd aan het veranderen bent? Dat is precies wat de hindoe-godin Akhilandeshvari doet.
Akhilandeshvari (uitgesproken als Ah-keel-lan-desh-vah-ree) is de hindoegodin van gebroken harten, verbrijzelde zielen en overgang. Haar naam betekent "nooit niet gebroken", wat haar perfect beschrijft. Ze is altijd gebroken, zet de stukken altijd weer in elkaar om ze uit elkaar te scheuren en zichzelf te hervormen. Ze is vergeleken met een wolk, zonder eindige vorm of grootte en in constante vredige stroom.
Hoewel ze constant in stukken wordt gebroken, heeft ze altijd een serene blik op haar gezicht. Ze is geen godin die we zouden bespreken met iedereen die we niet vertrouwden. We leven in een samenleving die controle op prijs stelt, met een 'eroverheen' houding, dus het is echt een verrassing dat ze niet zo bekend is als sommige van de andere hindoegoden. Ze kan ons helpen in onze donkerste tijden: wanneer we ons hart gebroken krijgen, wanneer we falen, wanneer we in duizend stukjes worden verbrijzeld en in een natte, snotterige hoop op de vloer blijven huilen. Ze helpt ons te genezen en een nieuw niveau van verlichting te bereiken, maar we moeten bereid zijn met haar samen te werken.
Het mooiste aan Akhilandeshvari is dat juist datgene waar we het meest tegenop zien, de bron van haar kracht is: ze is in stukken. Ze is gebroken, constant in beweging en creëert nieuwe ervaringen en wijsheid uit de gebroken stukken.
- Stephanie Woodfield, Dark Goddess Craft (2017, p.71)Gebrokenheid: een noodzaak om te leven
Een belangrijke les die we van Akhilandeshvari kunnen leren, is dat we altijd gebroken zijn en dat moeten we ook zijn om te kunnen groeien. Stephanie Woodfield gebruikte een uitstekende metafoor in haar hoofdstuk over The Goddess-Never-Not-Broken in haar boek Dark Goddess Craft. Ze vergeleek onze geest en ons leven met tektonische platen. Wanneer één plaat nog te lang blijft, zullen de anderen ertegen duwen en zou er een "massale tektonische explosie" plaatsvinden. We moeten een beetje geven om te groeien, te veranderen, te leren.
Niets in het leven is helemaal heel, en als je eenmaal accepteert dat je altijd gebroken bent, zoals Akhilandeshvari, dan zul je ook een gevoel van sereniteit voelen. Je accepteert dat je soms zult falen, en dat is prima. Als je in het verleden niet had gefaald, zou je niet de persoon zijn die je vandaag bent. Er is een prachtig ritueel in de Dark Goddess Craft van Stephanie Woodfield dat je helpt de keren te accepteren dat je gebroken was, de tijden dat je faalde.
Het wordt "Ritueel om mislukkingen te vieren" genoemd, en de bedoeling is precies dat. Voor dit ritueel heb je nodig:
- Sneldrogende klei
- Hulpmiddelen om de klei plat te rollen en hulpmiddelen om op de klei te schrijven
- Witte kaars en, als je wilt, een foto of iets om Akhilandeshvari te vertegenwoordigen
- Handdoek of krant
- Kom
- Een aanbod naar keuze
Neem de boetseerklei en rol deze plat uit. Ik heb de mijne tot een rechthoek gemaakt, maar je kunt hem in elke gewenste vorm rollen - zolang hij maar plat is. Neem dan je andere gereedschap en snij er ontwerpen in - alles wat je leuk vindt. Ik gebruikte een vork en enkele Play-Doh-gereedschappen van mijn zoon. Dan heb je een naald of zelfs een potlood nodig - ik heb zelf een haaknaald gebruikt - om woorden of symbolen op te schrijven van de keren dat je faalde. Je kunt slechte gewoonten schrijven, namen van mensen die je hart hebben gebroken, elke mislukking in je leven. Laat de klei nu drogen. Je kunt het ongeveer vijf minuten in de oven op 350˚ zetten als je wilt dat het sneller droogt.
Wanneer uw kleitablet is opgedroogd, breng het dan naar uw altaar samen met de handdoek / krant. Als je een cirkel wilt werpen en de kwartalen wilt roepen, mag dat, maar dat is niet nodig. Ga op je altaar zitten en denk aan Akhilandeshvari. Roep haar imago op in je geest. Als je klaar bent, steek je de kaars aan en zeg je:
Akhilandeshvari, ik roep je!
Never-Not-Broken,
Jij die jezelf eindeloos uit elkaar scheurt,
Vernietigen en hervormen,
Hervormen en opnieuw maken.
Mag ik je sereniteit kennen
tegenover verandering.
Mag ik geen angst kennen,
Mag ik je kracht kennen,
Terwijl ik mijn leven hervorm. 1
Zie haar in je geest, voel haar in je ruimte. Zit ze op haar krokodil? Hoe ziet ze eruit? Welke kleur ogen heeft zij? Als je een duidelijk beeld van haar hebt, neem je je kleitablet. Denk aan elke keer dat je gefaald hebt, wanneer je niet goed genoeg bent, aan de gebroken harten en tranen die je hebt vergoten. Voel die energie de klei ingaan. Wikkel de krant of handdoek eromheen als je klaar bent. Breek het nu in stukken! Laat het vallen, of sla het op de handdoek - voorzichtig zodat je jezelf geen pijn doet! Zeg nu:
Ik mag falen,
Ik heb gefaald,
Ik zal weer falen.
Voor mij zijn de scherven van mezelf,
De mislukkingen die mezelf vormen,
De pijn die me had geholpen mezelf opnieuw te maken,
De littekens die deel uitmaken van mijn wezen.
Ik mag falen!
Ik heb gefaald,
Ik zal weer falen.
Ik zal verbrijzelen wat ik ben
En wordt opnieuw gemaakt.
Ik zal zijn zoals Akhilandeshvari!
Ik zal mezelf steeds opnieuw uit elkaar scheuren!
Altijd veranderend, ooit wordend. 2
Selecteer een van de scherven van klei en bekijk de ontwerpen erop. Door de tablet te breken, hebt u iets gloednieuws gemaakt! Het is nieuw en uniek en zou nooit hebben bestaan tenzij het kapot was. Hoewel het geen deel meer uitmaakt van het geheel, bevat het nog steeds een prachtig patroon. Houd het stuk omhoog en noem het:
Dit is _____________. 3
Als je een pijnlijke herinnering of een mislukte tijd noemt, denk er dan over na hoe dat moment je leven heeft veranderd.
Daaruit heb ik __________. 3
Als je klaar bent met het stuk, stop je het in de kom als een offer aan Akhilandeshvari. Herhaal het proces voor zoveel stukken die u nodig hebt of wilt. Als er restjes zijn, kun je ze weggooien als je wilt. Als je klaar bent, laat je een offer achter voor Akhilandeshvari - het kunnen kruiden, bloemen, melk zijn, alles wat voor jou betekenis heeft. Dank Akhilandeshvari en vraag haar om je te helpen zien hoe zegen falen kan hebben en om te eren hoe die momenten je hebben veranderd.
Misschien wilt u de stukken op uw altaar houden, zodat u ze af en toe opnieuw kunt bezoeken. Neem gewoon een of twee stukjes eruit en mediteer erop. Als je voelt dat de tijd rijp is, bedank de Godin dan opnieuw en verwijder de stukken van je altaar. Woodfield zei dat je ze op elke manier die je nodig hebt weggooit, en dat is zeker een optie. Omdat ik altijd zo slecht heb gefaald, kon ik mezelf er niet toe brengen de stukken weg te gooien die me zoveel hadden geholpen. Dus in plaats daarvan heb ik ze zo gearrangeerd en op het schilderij geplakt dat ik van Akhilandeshvari en haar krokodil heb gemaakt. Als ik er nu naar kijk - dat is elke dag dat ik mijn altaarkamer binnenga - word ik eraan herinnerd dat falen een mooi, zij het pijnlijk deel van het leven kan zijn. Dat het niet zondig is, of iets om je voor te schamen. Het is gewoon een deel van het leven.
Vrijheid van vernietiging
Akhilandeshvari leert ons dat gebroken zijn ons vrijheid geeft. De krokodil die ze berijdt, stuwt haar de rivier van het universum af. Het vertegenwoordigt onze angsten - ze gebruikt haar angsten om haar vooruit te helpen. Haar gebrokenheid betekent dat ze vrij is om zichzelf te reconstrueren, maar ze ziet het goed en vertelt ons dat we hetzelfde kunnen doen!
We hebben de vrijheid om onszelf weer samen te brengen in een nieuwe vorm, nieuwe maat, nieuwe persoonlijkheid. We stappen in routines en zien de tralies om ons heen niet op, en sluiten ons op in een stagnerende, giftige cyclus. Maar het is niet de bedoeling dat we stil blijven! We veranderen altijd. Hersencellen sterven af, haar en nagels groeien, sproeten komen naar het oppervlak van onze huid in de zon. Niets in het leven blijft hetzelfde - zelfs de moeilijkste stenen worden door de elementen altijd veranderd. Dus houden we vast aan routine? We houden ons aan routine omdat het veilig aanvoelt - het is vertrouwd en wat we weten, vertrouwen we. Maar we zijn niet gebouwd om zo te leven. We groeien niet op tot een bepaalde leeftijd en blijven in die staat als een porseleinen pop tot we sterven.
Het is niet gezond om als routine vast te houden aan dingen in ons leven die niet langer een ander doel dienen dan vertrouwdheid. Je bent je meest krachtige wanneer je de bodem raakt - ik weet uit eerste hand hoe het is om de bodem te bereiken! Dat fundament is het fundament waarop je je nieuwe leven bouwt! Het is zo bevrijdend te weten dat elke steen die je legt naar wens is, om aan je behoeften te voldoen. Je bent het machtigst daar beneden in het donkere gat omdat je niets meer te verliezen hebt. Je stopt met verdraaien wat anderen denken, je maakt je geen zorgen meer over wat het je zou kosten omdat je al zoveel hebt verloren. Je bent vrij om in je eigen tempo op en af te klimmen. En terwijl je klimt, creëer je nieuwe routines, nieuw landschap. En wanneer die dingen niet langer hun doel dienen, heb je nu de wijsheid om te weten dat het de moeite waard is om dan uit je leven te scheuren om ruimte te maken voor het nieuwe.
Spirituele bypass
“Spirituele bypass is een val waar iedereen in kan vallen, ongeacht welke religie of spirituele traditie ze ook beoefenen. De kunst is om het te herkennen en niet in zijn cyclus van vermijding te vallen. We moeten niet vergeten dat het oké is om gebroken te zijn, boos te zijn, niet alle antwoorden te hebben. ' 4
Het bovenstaande citaat is van Stephane Woodfield, in haar artikel gepubliceerd in Llewellyn's 2018 Witches 'Companion. Zoals ik al eerder zei, is vasthouden aan oud en stilstaand niet gezond. In de huidige samenleving waarderen we controle, routine en vermijden we verandering en chaos alsof het een enorme giftige spin is. Maar dit kan leiden tot spirituele bypass, een uitdrukking bedacht door boeddhist en psychotherapeut John Welwood in de jaren tachtig.
Heidenen zullen hun huizen met salie besmeuren, christenen mogen heilig water sprenkelen - ongeacht onze religieuze praktijk hebben we allemaal manieren om negativiteit te verdrijven. Maar als we de oorzaak niet achterhalen, blazen die negatieve energieën gewoon weer terug. Je kunt alle kristallen hebben, de sterkste afdeling hebben, twee keer per dag smeren met salie en rozemarijn, maar het zal niet werk als je je trauma's, angsten, mislukkingen en gruwelijke momenten in je leven diep in je begraven houdt. Door je alleen op het positieve te concentreren en de duistere gebieden van ons leven te negeren, weerhoud je jezelf alleen van transformeren, van het bereiken van spirituele verlichting, van groeien. Het gebruik van je spiritualiteit als een vorm van vermijding maakt je schaduwen alleen maar donkerder en enger. Om echt te genezen, om echt te transformeren, moet je de zaklamp uitstappen, op je handen en knieën gaan zitten en een licht op het monster onder het bed schijnen om zo te zeggen. Het kost tijd en geduld. Ik werk slechts minder dan een jaar met de duistere godinnen en ik heb een lange weg afgelegd - iedereen die me kent, vertelt me de hele tijd hoe ik schijn van geluk. Ik heb nog een lange weg te gaan. U kunt 30 jaar mislukkingen, trauma, hartzeer en gebrokenheid niet in slechts acht maanden oplossen. Maar het is de moeite waard om diep te graven en de tijd te nemen om oude wonden te heropenen. Door dit te doen, kunnen ze echt genezen. En de diepste zullen altijd littekens achterlaten, maar je stopt met het aanbrengen van Mederma en draagt die littekens met trots!
Devotional Practice: Eerbetoon aan Akhilandeshvari
In het verleden heb ik het belang benadrukt van het ontwikkelen van een relatie met godinnen en goden. Het zijn geen metafysische verkoopautomaten en stellen het niet op prijs als zodanig te worden behandeld. Akhilandeshvari is een zeer zorgzame godin en het is in mijn ervaring hoe dan ook gemakkelijker om een relatie met die andere godinnen te smeden. Ik introduceerde haar in mijn leven en accepteerde haar in mijn pantheon door het ritueel uit te voeren dat ik hierboven beschreef en vroeg haar toen formeel om me te helpen genezen, en me te helpen haar wijsheid te herinneren de volgende keer dat mijn leven uiteenviel. Falen is een onderdeel van het leven en het is zeker gemakkelijker om de klap te krijgen als je Akhilandeshvari in je hoek hebt.
Devotioneel werk met haar bestaat voornamelijk uit meditatie en innerlijk werk. Misschien wilt u een schrijn voor haar maken, of iets eenvoudigs, zoals een foto van haar van internet afdrukken en aan uw altaar hangen. Vanwege ruimtegebrek heb ik één altaar. Ik heb schilderijen die ik heb gemaakt voor bijna alle godinnen en goden in mijn pantheon die in de kamer hangen, en ik zal het schilderij van de muur halen en op mijn altaar plaatsen wanneer ik een werk of spreuk doe die hun energie oproept, of een ritueel om hen of hun lessen te eren.
Je bent vrij om zo creatief te zijn als je wilt als het gaat om je toegewijde werk met de Godin-Nooit-Niet-Gebroken. Om haar in je leven te introduceren, stel ik voor om in je heilige ruimte te zitten, een paar kaarsen aan te steken en haar te roepen. Mediteer over haar imago, over de lessen die ze geeft en hoe ze je kan helpen in je leven. Vraag haar hoe zij zich graag op uw altaar zou willen laten vertegenwoordigen en wat zij als offer zou willen. Helaas is er niet veel informatie over haar beschikbaar, dus haar rechtstreeks vragen is de beste route. Voordat ik dit gedeelte schreef, ging ik naar mijn altaarkamer, riep ik Akhilandeshvari aan en vroeg haar wat ik in dit gedeelte moest schrijven. Ik vroeg: "wat vertel ik mensen over hoe ze jou moeten eren?", En het antwoord dat ik kreeg was dat de toegewijde praktijk voor iedereen anders zou zijn, omdat geen twee mensen dezelfde trauma's hebben en op dezelfde manier omgaan. Je moet je eerst en vooral concentreren op het vergeven van jezelf, want falen is een natuurlijk onderdeel van het leven. Daarom heb ik het bovenstaande ritueel uitgevoerd om haar voor het eerst te ontmoeten. Je kunt niet vooruitgaan tenzij je jezelf vergeeft. Dan moet je de tijd nemen om door elke afgrond in je ziel te werken. Je moet naar je onderwereld reizen, met welke Dark Goddesses je ook wilt, en vertrouwen op Akhilandeshvari om je de verborgen zegeningen te tonen die met elk trauma gepaard gingen.
Ik wens je veel geluk en geluk toe te weten dat we allemaal gebroken zijn vanaf het moment dat we geboren worden tot de dag dat onze harten stoppen met kloppen. Zegen aan iedereen!
Verwijzingen en eindnoten
- (Woodfield, Dark Goddess Craft: A Journey Through the Heart of Transformation, 2017, pp. 77-78)
- (Woodfield, Dark Goddess Craft: A Journey Through the Heart of Transformation, 2017, p. 78)
- (Woodfield, Dark Goddess Craft: A Journey Through the Heart of Transformation, 2017, p. 79)
- (Woodfield, Embracing Being Broken: How to Spiritual Bypass, 2018, p.59 vermijden)
Akhilandeshvari —Goddess Never-Not-Broken * Wicca-Spirituality.com/SilverChalice . (2018). Wicca-spirituality.com . Ontvangen 2 juli 2018, van http://www.wicca-spirituality.com/akhilandeshvari.html
Clarenbach, C. (2014). Akhilandeshvari - The Divine Reality of Brokenness - The Way of the River . De weg van de rivier . Ontvangen 2 juli 2018, van https://thewayoftheriver.com/akhilandeshvari-divine-reality-brokenness/
Godin Never-Not-Broken: Symbolen en verrassingen * Wicca-Spirituality.com . (2018). Wicca-spirituality.com . Ontvangen 2 juli 2018, van http://www.wicca-spirituality.com/never-not-broken.html
Woodfield, S. (2017). Dark Goddess Craft: A Journey Through the Heart of Transformation. Woodbury MN: Llewellyn Publications.
Woodfield, S. (2018). Embracing Being Broken: spirituele bypass voorkomen. In A. Neff, Llewellyn's 2018 Witches 'Companion: An Almanac for Contemporary Living (pp. 52-60). Woodbury, MN: Llewellyn Publications.